Este blogue é pessoal ..This blogue is a non-profit and personal website.

22.12.12

A BALADA DA NEVE

                                                                    


                                                                                    A BALADA DA  NEVE

                                                                            Batem leve, levemente,
                                                                            Como quem chama por mim...
                                                                            Será chuva ? Será gente ?
                                                                            Gente não é certamente
                                                                            E a chuva não bate assim...


                                                                            É talvez a ventania;
                                                                            Mas há pouco, há poucachinho,
                                                                            Nem uma agulha bulia
                                                                            Na quieta melancolia
                                                                            Dos pinheiros do caminho...


                                                           
                                        
                                                                             Quem bate assim levemente,
                                                                             Com tão estranha leveza
                                                                             Que mal se ouve, mal se sente ?...
                                                                             Não é chuva, nem é gente,
                                                                             Nem é vento com certeza.


                                                                             Fui ver. A neve caía
                                                                             Do azul cinzento do céu,
                                                                             Branca e leve, branca e fria...
                                                                             - Há quanto tempo a não via !
                                                                             E que saudades, Deus meu !


                                                                            Olho-a atravéz da vidraça.
                                                                            Pôs tudo da cor do linho.
                                                                            Passa gente, e quando passa,
                                                                            Os passos imprime e traça
                                                                            Na brancura do caminho ...*

* Poema de Augusto Gil